ایران هاب انرژی میشود یا قربانی ناترازی گاز؟
به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ یکی از شعارهای وزیر نفت در رای اعتماد، تبدیل ایران به هاب انرژی منطقه بود اما با وجود اینکه در دوران اوج مصرف گاز، ناترازی در این حامل انرژی به بیش از ۳۰۰ میلیون متر مکعب در روز میرسد، آیا پاکنژاد رفع ناترازی از طریق واردات را در ذهن خود دارد یا اینکه از فرصت تجارت گاز بهرهمند خواهد شد؟
از سوی دیگر، سعید توکلی، مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران در سیزدهمین مجمع بینالمللی گاز سنتپترزبورگ، به نقش مهم اتصال شبکه گاز ایران و روسیه در تامین انرژی منطقه و جهان اشاره کرد و موقعیت ایران در مرکز کریدور شمال-جنوب، عرضه و انتقال انرژی را منحصر به فرد خواند.
وی با تشریح موقعیت ایران به عنوان یکی از ارکان مهم تامینکننده انرژی در منطقه و جهان، گفت: ایران تنها تامینکننده گاز وارداتی کشور عراق و از تامینکنندگان اصلی گاز مورد نیاز ترکیه است و ما قصد داریم تا صادرات و تجارت گاز با هر دو کشور را گسترش دهیم.
معاون وزیر نفت در امور گاز تصریح کرد: روسیه و ایران به عنوان نخستین و دومین دارندگان ذخایر گاز جهان، میتوانند با همکاری یکدیگر، نقش مهمی در تامین انرژی پاک برای منطقه و جهان و همچنین تبیین سیاستهای بینالمللی مناسب در این زمینه ایفا کنند.
وی بر موقعیت منحصر به فرد ایران در مرکز کریدور شمال-جنوب تاکید کرد و افزود: این موقعیت فرصت مناسبی است تا با همکاری دیگر کشورها از جمله روسیه، عرضه گاز از طریق توافقهای چندجانبه، سوآپ و ترانزیت به کشورهای دیگر فراهم شود.
مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران، کشورهای هدف در این کریدور را ترکیه، عراق، پاکستان، هند و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس اعلام کرد.
همچنین، تفاهمنامه انتقال ۳۰۰ میلیون مترمکعب گاز از روسیه به ایران در دولت قبل امضا شد و در روز معارفه وزیر نفت به این موضوع اشاره گردید اما پاکنژاد هدف از واردات بخشی از این گاز را تامین گاز در بخشهای مختلف برای جبران ناترازی عنوان کرد که بیان این موضوع برای کشور خطرناک به نظر میرسد؛ زیرا با توجه به افزایش مصرف در کشور، اگر بخواهیم گاز را وارد و در داخل مصرف کنیم، در این صورت یک بازی دو سر باخت خواهیم داشت، چرا که هم کشور را وابسته کردهایم و هم باعث خروج ارز از کشور شدهایم.
بنابراین با توجه به موقعیت منطقهای ایران، تنها باید گاز را وارد کرده و آن را به بازارهای هدف صادر کنیم. در همین راستا حبیبالله ظفریان، کارشناس انرژی معتقد است: «ما میتوانیم گاز را از روسیه وارد و سپس صادر کنیم و راهبرد تبدیلشدن به قطب انرژی را پیش بگیریم. از اینرو، دو اصل مهم این همکاری گازی، این است که هر مقدار واردات گاز داریم، باید همان مقدار را صادر کنیم و نباید گاز، صرف صنایع داخلی شود. همچنین، ابتکارهای این تجارت باید در دست جمهوری اسلامی ایران باشد.»